Na verslaving, dakloosheid en jarenlang vrijwilligerswerk heeft Mohamed eindelijk een baan: nu een fiets.

Op veel plekken in Amsterdam leven mensen in armoede. Met hulp van Parool Lezers helpt Stichting Amsterdammer Amsterdammers iedere week een wens in vervulling te laten gaan. Vandaag: Mohamed Douhri (49) heeft na een periode van dakloosheid een huis in het Westen, maar hij moet elke dag in het Noorden zijn. Een elektrische fiets zou helpen. Kosten: 550 euro.

Mohamed Douhri (49) moet nog wennen aan zijn nieuwe woning en vooral aan zijn nieuwe buurt. In de Van der Pekbuurt in Noord werd hij door iedereen op straat verwelkomd en had hij zijn vrienden, familie en vrijwilligers om de hoek. Hier in Bos en Lommer kent hij nog steeds niemand: geen buren, geen vrienden, geen buurthuis. “Dat komt wel. Als het warmer wordt, gaat iedereen weer naar buiten en dan ontmoet ik mensen.”

Momenteel ligt zijn focus vooral op het huis dat hij aan het renoveren is. Met behulp van een subsidie ​​is de vloer al gelegd, zijn de muren geschilderd en staan ​​er wat meubels die hij van familieleden heeft kunnen lenen. Het ziet er nog leeg uit en hij mist een bed voor zijn jongste dochter zodat zij hier af en toe kan slapen, maar dat komt ook wel goed, zegt Douhri. “Een huis wordt niet op één dag gebouwd, en een stad ook niet.”

krantenwijk

Na enig nadenken begint Douhri te vertellen hoe de stad is veranderd sinds hij hier in de jaren negentig kwam wonen, als zoon van een Marokkaanse arbeidsmigrant. Tot zijn vijftiende woonde hij in een klein stadje in de buurt van Nador, Marokko; In Amsterdam kent hij vrijwel alleen het Noorden als uitvalsbasis. Hij vertelt nostalgisch over de jaren dat hij een journalistieke route door de buurt had. Ondanks de wind en het weer stapte hij ‘s ochtends onder meer op de fiets. Het woord Afleveren. “Ja, als je een bijbaan wilde, had je toen niet veel keuze: het was dat of het bevoorraden van de schappen in de supermarkt. “Dat heb ik ook gedaan.”

Hij groeide op, begon met kickboksen en vond een baan in de beveiliging. Jarenlang werkte hij als uitsmijter in verschillende Amsterdamse cafés, een periode waar hij nu spijt van heeft. “Er gebeuren slechte dingen in de horeca. Een drankje hier, een snuifje daar, uitgaan, roken… ik had er niet aan moeten beginnen.”

Die gewoonten ruïneerden hem toen hij jaren later in een diep dal belandde. Sinds 2000 had hij een café in de buurt van het Westerpark, was getrouwd en had drie kinderen. In 2011 raakte hij het bedrijf kwijt, mede door de financiële crisis, waardoor het vervolgens nog moeilijker werd om nieuw werk te vinden. Hij bleef met schulden achter en ook zijn huwelijk werd getroffen. Ongeveer acht jaar geleden gingen hij en zijn vrouw uit elkaar: Douhri ging bij zijn broer wonen, eveneens in Noord.

Verslaafd en dakloos

Hij ontwikkelde een verslaving aan drank en drugs waar hij nog steeds niet helemaal van af is, hoewel hij de goede kant op gaat. Een tijdelijk verblijf in Marokko beviel hem bijzonder goed; Toen besloot hij af te kicken van de gewoonte, in ieder geval van de harddrugs. Dit werd bereikt met de hulp van een Jellinek-verslavingsspecialist. Binnenkort, na jaren op de wachtlijst, wordt hij eindelijk opgenomen in een Jellinek-kliniek om definitief te stoppen met het gebruik van cannabis, oxazepam en sigaretten. “Ik doe het voor mijn kinderen, maar ook voor mezelf. Ik ben bijna vijftig, het is nu leuk geweest. Het is tijd om te stoppen.”

Vorig jaar werd Douhri uit het huis van zijn broer gezet omdat hij naar Marokko was verhuisd. Douhri stond op dat adres geregistreerd, maar zijn naam stond niet op het contract. Hij belandde op straat en was negen maanden dakloos. Hij sliep op de bank met vrienden en familie, daarna in een groot onderkomen, en uiteindelijk bood het Leger des Heils hem een ​​studio-appartement aan dat hij deelde met een kamergenoot, een man met wie hij goede vrienden werd.

Briljante toekomst

Ondanks alles is er altijd één stabiele factor in zijn leven geweest: zijn vrijwilligerswerk bij gemeenschapscentrum Van der Pek in Noord. Daar begon Douhri veertien jaar geleden, toen hij werkloos werd. Hij heeft allerlei werkzaamheden voor hen gedaan en werkt momenteel vooral met jongeren. Na jarenlang vrijwilligerswerk heeft het buurthuis na de zomer waarschijnlijk een betaalde baan voor hem klaar.

Uiteindelijk ziet Douhri een mooie toekomst voor zichzelf: als alles volgens plan verloopt, zal hij tegen de zomer schuldenvrij zijn en niet langer werkloos. Door een hernia en suikerziekte kan hij niet normaal fietsen; een elektrische fiets voor mannen zou een oplossing zijn.

Stuur uw reactie onder vermelding van uw telefoonnummer naar [email protected]. Meer informatie: amsterdammerhelptamsterdammer.nl.

Luister naar onze wekelijkse podcast Amsterdam, stad van de wereld